چرا فیلم «فسیل» فروخت؟
تاریخ انتشار: ۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۱۱۵۷۲
سینمای ایران که بدترین روزهای اکران را در سال گذشته طی کرده بود، به اکران نوروزی دل بسته بود که به‌عنوان اکران طلایی شناخته می‌شود. دوران پساکرونایی گرچه بستر مناسب‌تری را برای رونق دوباره گیشه‌ها فراهم کرده بود و امید به رونق آن در نیمه دوم سال پیش، چشم‌اندازی نویدبخش را ترسیم می‌کرد، اما فضای ملتهبی که بعد از شهریورماه در فضای عمومی کشور رخ داد، بار دیگر سینماها را به محاق برد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش هم میهن، سطح استقبال از فیلم «قریب» در اکران نوروزی هم گواه بر این مدعا شد. در این فضا شاید اکران یک فیلم کمدی می‌توانست یخ گیشه‌ها را بشکند. گرچه روحیه عمومی جامعه هم چندان امید به اتفاق را نشان نمی‌داد. بااین‌حال در میان فیلم‌های اکران نوروزی، «فسیل» در کانون توجه و اخبار قرار گرفت. هم آمار فروش آن، هم حاشیه‌هایی که بر سر این فروش و جوانب آن ایجاد شد.
«فسیل» روایتی کمدی از فراز و نشیب‌های زندگی خواننده‌ای در انتهای دوره پهلوی و ابتدای انقلاب اسلامی است. او که دوره انتقال حاکمیت را در کما به‌سر می‌برد، از تحولات بی‌خبر است و همین بی‌خبری از شرایط جدید، لحظات خنده‌داری را برای مخاطب به‌وجود می‌آورد. در این فیلم، طبق روال مرسوم اکثر فیلم‌های کمدی، خنده‌گرفتن از مخاطب، با شوخی‌های جنسی و لودگی اتفاق می‌افتد. فیلم با فروش بالایی مواجه شده که البته چیز عجیبی نیست. طی چند دهه اخیر همواره فیلم‌های کمدی در صدر پرفروش‌ها قرار گرفته‌اند. آخرین نمونه‌اش فیلم «انفرادی» به کارگردانی مسعود اطیابی بود که با فروش ۸۰ میلیارد تومانی موفق شد پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران در سال ۱۴۰۱ شود. فیلم «فسیل»، اما در یک ماه توانست پرفروش‌ترین فیلم سال گذشته، یعنی «انفرادی» را پشت سر بگذارد.
کارگردان فسیل کیست؟کریم امینی، کارگردان نوظهور سینماست که پدربزرگش (خسرو محمدامینی) از بازیگران شناخته‌شده تئاتر بود. او تحت‌تأثیر پدربزرگ به هنر تئاتر، سینما و بازیگری علاقمند شد. سال ۱۳۹۲ با فیلم سینمایی «خواب‌زده‌ها» سینما را تجربه کرد، اما حضورش در سریال «پرده‌نشین» باعث شهرتش شد. امینی که سابقه بازیگری هم دارد در فیلم‌های سینمایی پاسیو، اگزما، ایتالیا ایتالیا، آب‌نبات چوبی، نیمه‌شب اتفاق افتاد، پیاده و سریال‌های روزگار، دیگری، عقیق، تعبیر وارونه یک رویا، باغ بی‌روزنه و سارقان روح نیز نقش‌آفرینی کرده است. فیلم‌های سینمایی «دشمن زن» و «گربه سیاه» از ساخته‌های او هستند.
واکنش اکبر عبدی به تبلیغات فسیلاکبر عبدی، بازیگر صاحب‌نام سینمای ایران به ویژه در ژانر کمدی، به حرف‌های کارگردان فیلم کمدی «فسیل» واکنش تندی نشان داد که در شبکه‌های اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است. او گفت: «چرا کارگردان این فیلم دهانش را پر می‌کند و می‌گوید، «فسیل» نوستالژیک‌ترین فیلم کمدی تاریخ سینمای ایران است. این درست است؟ این‌همه اساتید فیلمساز کمدی از قبل انقلاب تا اکنون، بازیگران بزرگ این حوزه مثل پرویز پرستویی، رضا عطاران و همه ما تا الان کاهگل لگد می‌کردیم... آن‌وقت فیلم «فسیل»، مترومعیار سینمای کمدی ایران است؟» او با اشاره به فیلم «اجاره‌نشین‌ها»ی داریوش مهرجویی، معیاری برای تشخیص کمدی ایده‌آل ارائه می‌دهد و آن را به‌عنوان یک نوستالژی هنرمندانه معرفی می‌کند.
نوستالژی یا استراتژی؟اکبر عبدی به‌صراحت به نقد صحیحی دست می‌زند. این جمله در تبلیغ فیلم که «فسیل»، نوستالژیک‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران است، آن‌هم با صدای دوبلوری پیشکسوت مثل «محمد تهامی‌نژاد»، واقعا عجیب است. اینکه یک دوره تاریخی را به‌مثابه زمان و مکان قصه فیلم انتخاب کنیم به‌معنای نوستالژیک بودن اثر نیست. ضمن اینکه نوستالژی بودن به‌خودی‌خود یک ارزش و اعتبار محسوب نمی‌شود. وقتی از نوستالژی‌بودن یک فیلم حرف می‌زنیم، مقصود ویژگی خود آن فیلم در بستر زمانی است، نه تاریخ و برهه زمانی که در درون آن فیلم وجود دارد. درواقع زمان دراماتیک یک فیلم، سویه نوستالژیک آن را تعیین نمی‌کند، جایگاه خود فیلم در بستر تاریخی است که این کار را می‌کند.
ضمن اینکه اگر زمان تاریخی را هم لحاظ کنیم، می‌توان فیلمی مربوط به دهه ۴۰ یا حتی زمان قاجار را به‌عنوان نوستالژی‌ترین فیلم تعریف کرد. ضمن اینکه با روایت‌هایی ازاین‌دست درباره فیلم که واجد نوعی قضاوت و ارزیابی ازپیش تعیین‌شده و اغلب مبتنی بر پیش‌فرض‌های سازندگان اثر است، تبلیغ فیلم از اطلاع‌رسانی خارج شده و جایگاهی جعلی برای آن فراهم می‌کند. اعتباربخشی خودخواسته در تبلیغ یک فیلم، به آن اعتبار نمی‌بخشد و معیار این ضرب‌المثل است که مشک خود باید ببوید، نه آنکه عطار بگوید.
چرا فسیل فروخت؟معیار فروش فیلم را البته نه قیمت بلیت که میزان و تعداد مخاطب تعیین می‌کند. اینکه چقدر از صندلی‌ها در سالن‌های سینما توسط تماشاگران اشغال می‌شوند. ضریب اشغال هم صرفا مبتنی بر ژانر یا بازیگر چهره و نام کارگردان نیست، بلکه باید آن را در یک نگاه کلان‌تر و در بستر و زمینه اجتماعی اکران مورد تحلیل قرار داد. بدون شک عوامل فرامتنی سینما ازجمله فرهنگ، نظام اجتماعی، طبقه، نژاد، جنسیت و بسیاری از عوامل اجتماعی دیگر در شکل‌گیری رفتار مخاطبان و انتخاب‌های آن‌ها در تماشای فیلم مؤثر است. بر این مبنا می‌توان یک عامل برون‌متنی و یک عنصر درون‌متنی را در فروش «فسیل» دخیل دانست. عامل بیرونی را می‌توان در پس‌زمینه اجتماعی ۶ ماه گذشته جست‌وجو کرد که مردم تلخ‌ترین دوران اجتماعی و حتی زیست‌فردی خود را تجربه کرده بودند. تداوم این تلخی به شکل‌گیری یک افسردگی ملی انجامید. پدیده‌های کمدی از دل این وضعیت تراژیک بیرون می‌آیند.
همچنان که چارلی چاپلین محصول دوران پساجنگ‌جهانی است که شرایط روحی جامعه در تراژیک‌ترین وضعیت خود قرار داشت. این به‌معنای قیاس فیلمی مثل «فسیل» با آثار چارلی چاپلین نیست که قطعا شوخی بی‌مزه‌ای است؛ مقصود قیاس یک وضعیت تاریخی تراژیک است که از دل آن، کمدی امکان زایش و جوشش دارد.
وقتی حال جامعه خراب است، محال نیست که یک اثر کمدی و شاد، بتواند مرهمی بر درد‌ها باشد. در شرایط اجتماعی تراژیک، سویه‌های سرگرم‌کننده آثار هنری بیشتر کاربرد پیدا کرده و خریدار دارد تا سویه‌های فکری و اندیشه‌ورزانه آن؛ لذا عجیب نیست که در این وضعیت، فیلمی مثل «فسیل» با اقبال‌مخاطب همراه شود. اگر به عنصر درون متنی هم توجه کنیم، متوجه خواهیم شد که ارجاع تاریخی به دهه ۵۰ که هم خاصیت نوستالژیک دارد، هم ربطی نمادین به رخداد‌های اجتماعی چندماه اخیر، می‌تواند به مولفه‌های موثر در فروش فیلم تبدیل شود. اساسا نوستالژی زمانی جذاب می‌شود یا ضرورت می‌یابد که آدم‌ها از زمان حال ناراضی باشند. درواقع تلخی حال، شیرینی گذشته را مضاعف می‌کند یا گذشته را به تجربه‌ای شیرین برای پناه بردن به آن تبدیل می‌کند.
قصه فیلم با سویه نوستالژیکی که دارد، می‌تواند در زمان حال به یک امتیاز برای فروش فیلم منجر شود؛ حتی اگر سازندگان اثر منکر این تاثیر باشند. قهرمان فیلم به‌دنبال یک زندگی معمولی است و اساسا یک زندگی معمولی به‌عنوان ایده کانونی فیلم صورت‌بندی شده و همین می‌تواند فارغ از سطح‌کیفی فیلم به‌لحاظ سینمایی، بسیاری را به پای تماشای خود بنشاند. البته فروش بالای فیلم‌های کمدی، به سازوکار‌های سیاست‌گذاری سینمایی هم مرتبط است. حمایت از فیلم‌های پرفروش یا اقبال سینماداران به این نوع فیلم‌ها که به کسب‌وکار آن‌ها رونق می‌بخشد ازجمله دلایلی است که به رشد فیلم‌های کمدی فارغ از سطح محتوایی آن‌ها دامن می‌زند.
سینماداران بیش از اینکه دغدغه فرهنگی داشته باشند، دغدغه‌های اقتصادی دارند و از فیلم‌هایی که به هر دلیل باعث رونق گیشه و شلوغی سالن‌های سینما می‌شود استقبال می‌کنند. بر همین مبنا فیلم‌هایی ازاین‌دست از شرایط بهتر و بیشتری در اکران برخوردار شده و انگیزه مالی فیلم‌سازان و بازیگر آن‌هم به این مسئله دامن زده و حجم تولیدات آثاری ازاین‌دست بیشتر می‌شود. البته ظرفیت‌های فضای مجازی در تبلیغ آثار کمدی را نباید دست‌کم گرفت. این امکان در گذشته برای سینماگران و فیلم‌های‌شان نبوده، ولی اکنون این ظرفیت در معرفی و فروش فیلم‌ها نقش مهمی بازی می‌کند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: فیلم فسیل فیلم های کمدی سینمای ایران ترین فیلم فروش فیلم یک فیلم فیلم ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۱۱۵۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تلویزیون درام ورزشی می‌سازد/ چرا آثار کمدی کمتر به آنتن می‌رسد؟
مسعود کریمی خضرا مدیر گروه طنز سیمافیلم درباره سریال های جدید این گروه در تلویزیون به خبرنگار مهر بیان کرد: سریالی داریم که این روزها در حال نگارش است؛ یک درام ورزشی با مایه های طنز که به ورزش هندبال پرداخته و برادران هاشمی این سریال را به صورت مشترک می نویسند.
وی اضافه کرد: هادی عامل هاشمی، هدایت عامل هاشمی و علی عامل هاشمی نویسنده کار هستند که در آن به ایفای نقش هم می پردازند. هنوز درباره ترکیب تیم تولید و کارگردان صحبتی نشده است و جلوتر که برویم درباره آن تصمیم گیری می کنیم.
کریمی خضرا با اشاره به تولید یک سریال نوستالژیک تصریح کرد: سریالی هم داریم که برگرفته از یکی از آثار موفق دهه ۷۰ تلویزیون است. فضای این سریال در دهه ۶۰ می گذرد و قصه این سریال هم در دهه ۶۰ نوشته شده است و به دوران قبل از جنگ، آغاز و پایان جنگ می پردازد. نویسنده این مجموعه مصطفی زندی است و سوژه جذابی دارد که جزییات آن را بعداً بیشتر توضیح می دهیم.
وی درباره سریال «بدل» نیز بیان کرد: به زودی سریال «بدل» به آنتن می رسد که این مجموعه هم سوژه خوبی دارد. علی مسعودی کارگردان این سریال هم به تجربه ثابت کرده است که نزد مردم محبوبیت دارد.
مدیرگروه طنز سیمافیلم درباره اینکه چرا کمدی ها کمتر به آنتن می رسند، بیان کرد: حجم کمدی هایی که به آنتن تلویزیون می رسد تابعی از تایید اداره کل فیلمنامه سازمان است و سیمافیلم فقط ارگان تولید این فیلمنامه ها است. البته سریال هایی هم داریم که با مجوز خود رییس سازمان صداوسیما جلو می رود. هدایت و نظارت این آثار هم با اداره کل فیلمنامه است.
وی اضافه کرد: برای حجم آثار مرتبط با کمدی باید تایید اداره کل فیلمنامه را در نظر گرفت که البته شانه به شانه سیمافیلم فعالیت دارند؛ این اداره کل از حیث متن و سیمافیلم از حیث تولید.
کریمی خضرا در پایان با مثالی درباره آثاری که با مجوز رییس سازمان صداوسیما ساخته می شود، بیان کرد: فصل پیشین «نون.خ» در حال ساخت بود که رییس صداوسیما به پشت صحنه سریال رفت و همان جا اعلام کرد که باید فصل بعدی هم به تولید برسد و این فصل ساخته شد و ما درباره این آثار می گوییم که با مجوز خود رییس سازمان پیش می رود. حالا شاید اینها کمی خارج از عرف اداری باشد اما در نهایت زیر نظر اداره کل فیلمنامه نویسی و سیمافیلم پیش می رود.
کد خبر 6093417
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد